آیا کریستیانو رونالدو برای درمان تاندونوسیس خود تحت اوزون تراپی است؟
درمان زانو رونالدو به وسیله اوزون تراپی
آخرین اخبار در مورد کریستیانو رونالدو بازیکن رئال مادرید است، رونالدو جلسات اوزون تراپی را برای مشکل زانوی خود می‌گذراند، بازیکنان همواره به دنبال روش های درمانی متفاوتی هستند تا برای بهبود مصدومیت به آنها کمک کند. مصدومیت بر روی تاندون استخوان کشکک رونالدو رخ داد و عارضه سختی است که درمان آن نیازمند گذشت زمان می باشد . با توجه به اینکه این مصدومیت معمولا رفته رفته و در طول زمان و بدون یک عامل مشخص توسعه می‌یابد، شرایط رونالدو می تواند بسیار مشکل باشد. درمان این نوع مصدومیت غالبا دشوارتر از پیچ خوردگی شدید مچ پا است؛ زیرا وضعیت دوم معمولا دارای یک نقطه پایان است در حالی که مشکلات تاندون می تواند برای همیشه ادامه داشته باشد. تاندونوسیس نام متداولی است که به شرایط رونالدو اطلاق می شود اما نام های دیگری مانند تاندونیتیس تاندونوپاتی هم برای آن استفاده می شود . بحث های زیادی درباره نامی که به آن اطلاق می‌شود در جریان است و توصیفات موجود می تواند گیج کننده باشد اما مدیریت مصدومیت در مراحل اولیه و بعدی، متفاوت است. بازیکنان این را می دانند و نسبت به قبل، درباره اصطلاحات پزشکی آگاه تر هستند. به علاوه، اینترنت دسترسی به اطلاعات را ساده کرده است. اگرچه اطلاعات موجود در وب می تواند متفاوت باشد و همواره دقیق نیست، اما رونالدو و سایر بازیکنان به سادگی از طریق تجارب دست اول خواهند فهمید که چه درمان‌هایی برای اکثر مصدومیت‌های آنان، مناسب است.
اساسا عبارت تاندونیتیس دلالت بر وجود التهاب دارد ، به دلیل وجود یتیس در کلمه – که معنایی التهابی در این کلمه وجود دارد . غالبا پیش بینی می شود که مصدومیت برای ۴ ماه به درازا می کشد و حتی با اینکه التهاب اصلی برای مدت طولانی از بین رفته است اما در موارد زیاد تاندون هنوز بهبود پیدا نکرده است . زمانی که التهاب از بین می رود ، مصدومیت تبدیل به تاندونوسیس می شود که حکایت از عارضه مفرط مزمن دارد. عبارت عمومی مورد استفاده معمولا تاندونوپاتی است که عبارتی جهانی است و نشان می دهد که آسیب بر تاندون وارد شده، اگرچه دیگر گرم یا ملتهب نیست اما می تواند وجود داشته باشد . تاندونوپاتی در تاندون استخوان کشکک، تاندون آشیل و در شانه بسیار رایج است، اگرچه سایر نواحی بدن نیز مستعد آن هستند. هر تاندونوپاتی برای یک فوتبالیست می تواند مشکل بزرگی باشد؛ چون مصدومیت توسط حرکات خاصی نظیر پریدن، استپ کردن و تغییر مسیر، تشدید خواهد شد. با تمام این تفاسیر، رونالدو برای مدتی طولانی از این مشکل رنج می برد و اکنون تصمیم گرفته است تا از طریق یکی از آخرین رویکردهای پزشکی ورزشی یعنی ازن‌درمانی، به سراغ آن برود.
از اوزون تراپی برای رهایی از درد و کمک به بازسازی بافت استفاده می شود. اوزون اساسا اکسیژن با یک مولکول اضافی است که آن را به گازی خاص تبدیل می کند. این گاز که حاوی مولکول های بیشتر اکسیژن است، به صورت مستقیم به بافت مصدوم که دارای درد و التهاب مزمن است تزریق می گردد. در وضعیت رونالدو ، تزریق اوزون مستقیما در تاندون استخوان کشکک انجام می شود و حجم اکسیژن را در ناحیه مذکور بالا می برد؛ این کار سبب سرعت بخشیدن به فرآیند درمان می گردد.
نتیجه این کار در بازه زمانی بسیار کوتاهی مشخص می شود و به دلیل اینکه اکسیژن اضافی، یک محرک است، بازسازی بافت تسریع می شود. عموماً تزریق مستقیم به یک تاندون درمان را وارونه می کند ؛ اما این امر معمولا در تزریق استروئیدها رخ می دهد و نه با روش اوزون ، این اتفاقا به این دلیل رخ می دهد که تزریق استروئید به شدت بر ساختار تاندون اثر می گذارد که در بسیاری موارد منجر به پارگی می شود. اگرچه، اوزونی که به این شیوه استفاده می شود، اکسیژن را افزایش می دهد و عملکردی مخالف استروئید دارد و بنابراین استفاده از آن در مصدومیت تاندون، ایمن است. بازیکنان به سرعت متوجه این روش شدند و از تیم های پزشکی درباره آخرین روش های درمان مصدومیت می‌پرسند و اینکه آیا این روش به شرایط خاص آنها نیز کمک خواهد کرد یا خیر.
آنها همچنین به اتفاقات سایر ورزش ها نیز نظر دارند. زمانی که بازیکنان مصدوم می شوند، درباره علائم خود با یکدیگر صحبت می کنند و در هر رختکنی شما می تواند بازیکنانی را بیابید که در حال مصدومیت خود با سایر هم‌تیمی‌های خود هستند. اغلب اوقات بازیکنی که نوع خاصی از درمان را گذرانده و آن درمان موفقیت‌آمیز بوده است، با حسن نیت اطلاعات خود را به اشتراک می گذارد. زمانی که لوکا مودریچ سال گذشته برای دیدن دکتر میکل سانچز به ویکتوریا رفت، کریستیانو نیز تصمیم گرفت از همان درمانی استفاده کند که مودریچ استفاده کرده اما در آن زمان گزارش شد که او این تکنیک را بسیار تهاجمی حس کرده و مشکل تاندون وی در آن مرحله نیاز به چنین درمانی نداشته است.
اگرچه، زمان پیش رفت و مصدومیت خیال رفتن نداشت و رونالدو احساس کرد درمان های مرسوم، نتیجه مورد نظر وی را در پی ندارند. همانطور که گفته شد، تاندونوپاتی مزمن احتمالا یکی از دشوارترین و غیرقابل پیش‌بینی‌ترین شرایطی است که هر فیزیوتراپ در یک باشگاه فوتبال باید با آن کلنجار برود.
مصدومیت تاندون به دلیل سیر آرام خود بدنام است. در مراحل اولیه، گرایش به نادیده گرفتن آن وجود دارد. تاندون در ابتدای صبح سفت می شود و کمی زمان نیاز دارد تا به حالت عادی برگردد و آنگاه شما حس می کنید که سوزش در حال رفع شدن است و غالبا این مشکل را تا صبح فردا فراموش می کنید. این سفتی صبحگاهی، نشانه کلاسیک تاندونیتیس است و همه چیز در حد سوزش است. زمانی که مصدومیت به شکل مزمن درمی‌آید و لحظه به لحظه درد آن بیشتر می شود، مشکل اصلی به وجود می آید. همانطور که ذکر کردیم، در این مرحله التهاب از بین می رود و بازیکن با یک تاندونوپاتی مزمن روبرو می شود. تفاوت میان تاندونیتیس و تاندونوپاتی/تاندونوسیس مربوط به حضور رسوبات زاید، حول تاندون است که همراه با درد و افزایش سفتی می‌باشد. زمانی که تاندون دچار کمبود خون‌رسانی می شود، درمان هایی نظیر ازن و سلول بنیادی به علت توانایی در ارائه خون غنی از اکسیژن به ساختارهای آسیب‌دیده برای تسریع فرآیند درمان، در پزشکی ورزشی بیشتر اهمیت پیدا می کنند . اگرچه بسیاری از پزشکان هنوز درباره این فرآیند، قانع نشده‌اند در حالی که دانش پشت این عمل قرار دارد. اگر مشکل برای همیشه از بین برود، احتمالا رونالدو شگفت زده خواهد شد. اگرچه زانو در زمان تمرین و بازی، دردناک خواهد بود؛ و شما نمی توانید قاطعانه بگویید که مصدومیت وجود دارد یا خیر. اگرچه، ذات مصدومیت تاندون به شکلی است که تعیین تاریخ دقیق بازیابی سلامت برای تیم های پزشکی، بسیار دشوار است. بازیکنان در این مرحله غالبا در چرخه نادرست تمرین > بازی > از دست دادن یک یا دو بازی > و دوباره تمرین و بازی. هر چه این چرخه بیشتر ادامه پیدا کند، این شرایط بدتر می شود؛ و در جایی بالاخره رونالدو باید به خودش زمان بدهد و به خوبی مصدومیت را درمان کند.
