راهنمای پروتکل اوزون درمانی روش دمیدن گوش و واژنی، کرم ازنه، بگ، باز تزریق خون
برخی از روش های اوزون تراپی
دمیدن در گوش
بسیاری از افراد، جاری کردن ترکیب اکسیژن/ازن تولیدشده توسط ژنراتور ازن در مجرای گوش را سودمند قلمداد می کنند. همانند سایر روش های ازن درمانی، فرد باید از اینها اطمینان حاصل کند: خلوص تامین کننده اکسیژن، یعنی تمام قطعات ژنراتور ازن در تمکاس با جریان گاز، مقاوم به ازن باشند (برای مثال، کینار، تفلون، شیشه، سیلیکون) و دانستن خروجی ازن (غلظت ازن) ژنراتور. این بسیار مهم است – اگر ازن کم باشد، هیچ اثری نخواهد داشت؛ اگر ازن زیاد باشد می تواند منجر به سوزش مجرای گوش شود.
بیمار ابتدا می تواند مقداری آب وارد مجرای گوش کند تا به جذب ازن کمک شود. ازن باید به وسیله وارد کردن گاز در آب، مرطوب شود. غلظت معمول برای این پروتکل، ۱۵-۳۰ ug/ml است. آهنگ جریان استفاده شده معمولا ۴/۱ یا ۸/۱ لیتر در دقیقه می باشد.
لوله خاروجی ژنراتور در دهانه مجرای گوش قرار می گیرد. هیچ گاه نباید لوله را در نزدیکی چشم، بینی یا دهان قرار داد. در هیچ شرایطی لوله نباید وارد گوش شود. ازن باید بتواند وارد گوش شده و خارج شود. هر گوش معمولا ۲-۵ دقیقه مورد ازن درمانی قرار می گیرد.
زمان بندی درمان وابسته به بیماری و مقدار اثر بر روی هر فرد است. درمان نباید بیش از یک بار در روز انجام گیرد و در اکثر موارد ۲ تا ۳ بار در هفته انجام می شود.
بیماران باید شخصا براساس واکنش بدن خود، سطح درمان را تنظیم کنند. اگر هرگونه ناراحتی، قرمزی یا خشکی رخ داد، پیشنهاد می شود که فاصله بین جلسه های درمانی افزایش و غلظت ازن کاهش یابد.
بسیاری از پزشکان ذکر کرده اند که ازن در این روش وارد سیستم لنفاوی و گردش خون می شود. بسیاری از بیماران، طیف گسترده ای از نتایج شامل رهایی از آلرژی، رهایی از سرماخوردگی، رفع خشکی گلو و غدد متورم را گزارش کرده اند.
دمیدن واژنی
یک کانولای واژنی برای وارد کردن گاز ازن به بیمار استفاده می شود. برخلاف دمیدن مقعدی، هیچ خطری در خصوص ایجاد فشار وجود ندارد. غلظت ازن معمولا ۲۵-۳۰ ug/ml و آهنگ حریان ۴/۱ یا ۸/۱ لیتر در دقیقه است. مدت جلسه درمانی معمولا بین ۵ تا ۱۵ دقیقه است. اگر احساس ناراحتی وجود داشته باشد بیمار می تواند غلظت ازن و مدت زمان عملیات را کاهش دهد. این درمان نباید بیش از یک بار در روز انجام شود و در اکثر موارد ۲ تا ۳ بار در هفته انجام می شود.
بسیاری از زنان رهایی از عفونت مخمری و انواع بیماری مقاربتی شامل هرپس را گزارش کرده اند. بسیاری از زنان نیز از این روش به جای دمیدن مقعدی استفاده می کنند زیرا این نظریه وجود دارد که ازن نه تنها بر ناحیه لگنی اثر می گذارد بلکه وارد جریان خون نیز می شود و اثری گسترده به جای می گذارد.
زنان نباید این روش را در نزدیکی یا در هنگام قاعدگی انجام دهند زیرا ازن با این غلظت، جریان خون را افزایش می دهد.
روغن زیتون ازن دار شده
روغن زیتون ازن دارشده در سراسر جهان برای مقاصد مختلفی استفاده می شود: آکنه، لوسیون پوست، سوختگی، عفونت قارچی، هرپس، اگزما، زخم پا، زخم بستر، ورم لثه، بواسیر، بیماری های مقاربتی، تبخال و بسیاری موارد دیگر.
روغن یا کرم اوزون
به نظر می رسد این تنها روش برای پایدار کردن ازن بدون افزودن پایدارکننده های مصنوعی، مواد شیمیایی یا مواد نگهدارنده است. ازن با غلظت بسیار بالا تحت یک محیط کنترل شده برای چند روز وارد روغن زیتون می شود تا این ماده به آرامی شروع به جامد شدن کند. این شکل جامد از روغن زیتون، ماده ای وازلین مانند را به وجود می آورد و برای چندین ماه می توان از آن استفاده کرد. اگر در یخچال نگهداری شود، تمام اثربخشی آن حفظ می گردد.
بگ و کیسه گذاری
بسته بندی با ازن به روش ایزوله کردن قسمتی از بدن (از قبیل دست، بازو، پا، نیم تنه، لگن، اما سر هرگز) به وسیله یک کیسه و وارد کردن ازن اشاره دارد. از این روش می توان برای درمان قانقاریا، زخم پای دیابتی، زخم بستر، سوختگی، هر جراحتی که عفونی شده یا درمان آن کند یا متوقف شده است، استفاده کرد. این روش برخلاف روش های فوق قصد ندارد اثری بر تنظیم سیستم ایمنی بدن بگذارد.
کیسه، حول یا روی ناحیه مورد نظر قرار می گیرد، لوله خروجی از ژنراتور ازن از بالای کیسه وارد می شود و آن قسمت تا حد ممکن مهر و موم می گردد. ازن با غلظت دلخواه ابتدا باید مرطوب شود و سپس وارد کیسه گردد. مدت درمان براساس نوع جراحات تغییر می کند اما نوعا ۱۰ تا ۳۰ دقیقه می باشد. به دلیل اینکه نشت از کیسه اتفاق می افتد، پیشنهاد می شود که این فرایند در محلی با تهویه مناسب انجام شود. پس از پایان درمان، کیسه همچنان حاوی ازن با غلظت بالا است که می تواند ریه، بینی و چشم را دچار سوزش کند. معمولا کیسه به روشی ایمن دور انداخته می شود (در کلینیک های اروپا، یک کیسه مخصوص استفاده می شود تا از نشت جلوگیری گردد و پس از پایان درمان، ازن به وسیله پمپ وکیوم، مکیده می شود تا هم بیمار و هم سایر افراد حاضر، ازن را استنشاق نکنند).
در این روش ازن، باکتری، ویروس، قارچ یا انگل های آلوده کننده جراحات باز را از بین می برد، جریان خون به سمت جراحت را افزایش می دهد و فرایند معالجه را تحریک می کند. ثبت شده است که بسیاری از جراحاتی که منجر به قطع عضو می شد با این روش درمان شده است.
ازن با غلظت بالا که وارد کیسه می شود (۶۰-۹۰ ug/ml) گرایش به ایجاد اثر استریل بر روی جراحت دارد اما اگر برای مدت طولانی استفاده شود، اثر منفی بر درمان می گذارد. حد وسط غلظت ازن (۳۰-۴۰ ug/ml) دارای اثر معالجه خواهد بود. بنابراین طبق گفته محققان آلمانی، این روش با غلظت ۷۰-۹۵ با استریل کردن جراحت عفونی شروع می شود و زمانی که عفونت برطرف شود به تدریج به سمت ۳۵ ug/ml کاهش می یابد. کاهش تدریجی غلظت، استریل بودن جراحت را حفظ می کند و معالجه را تحریک می نماید.
باز تزریق خون
این روش فقط توسط افراد حرفه ای و معمولا در محیط کلینیکی انجام می شود. بازتزریق خون روش ترجیحی بسیاری از فعالین این حوزه است و برای درمان ۱۵۰ بیماری از آن استفاده می شود. در آلمان حتی آمبولانس ها مجهز به ژنراتور ازن هستند؛ اگر ازن تا ۲۴ ساعت پس از سکته مغزی استفاده شود، ۹۵% از بیماران به فلج دائمی دچار نخواهند شد.
پروتکل بازتزریق خون به روشنی نیازمند ازن با درجه پزشکی و بدون هیچ آلودگی است. ژنراتورهای ازن که از هوا تغذیه می شوند هرگز نباید برای این پروتکل استفاده شوند حتی اگر دارای مخزن اکسیژن باشند. فقط ژنراتورهای ازنی که ازن پزشکی خالص تولید می کنند باید استفاده شوند. این پروتکل نیازمند تجهیزات استاندارد تزریق خون نظیر سِت اخذ خون، سوزن های پروانه ای، مخزن خالی (یا کیسه سرم تخلیه شده)، هپارین، کلسیم و سرنگ ۶۰ سی سی است. فرایند شامل اخذ حدود ۱۲۵ تا ۲۰۰ سی سی خون از بیمار است. خون وارد بطری یا کیسه سرم خالی می شود. بطری یا کیسه سپس به صورت وارونه آویزان می شود و گاز ازن (با حجم برابر با خون) وارد خون می شود. اما با چه غلظتی؟
پروفسور ولیو بوچی از ایتالیا با مطالعه بر روی ازن در ۳۰ سال گذشته در دانشگاه سیه نا، تاثیر شگرفی بر جهان ازن گذاشته است. تحقیقات وی نشان داده است زمانی که ازن با غلظت ۷۸ ug/ml وارد خون می شود، بیشترین تحریک را در سیستم ایمنی بدن ایجاد می کند. مطالعات دقیق وی نشان داده است که این غلظت، تولید سیتوکین توسط گلبول های سفید را به حداکثر می رساند. این سیتوکین ها زمانی که خون مجددا به بیمار تزریق می شود وارد بدن می گردند و سایر گلبول های سفید را برای تولید سیتوکین تحریک می کنند که منجر به اثر ایمن سازی می شود که در تمام بدن مانند یک زنجیره واکنش پخش می شود. با اینکه غلظت پایین تر ازن می تواند برای بازتزریق خون استفاده شود، تحقیقات بوچی به وضوع نشان می دهد که تولید سیتوکین زمانی به حداکثر می رسد که ازن با غلظت ۷۸ ug/ml وارد خون شود.
در این روش افراد حرفه ای آموزش دیده به طور مستمر بیمار را پایش می کنند و از خلوص گاز ازن و استریل بودن تجهیزات مصرفی اطمینان حاصل می نمایند. برای افراد حرفه ای آموزش دیده، این روش کاملا ساده و برای بیماران بسیار ایمن است.
درمان زانو رونالدو به وسیله اوزون تراپی
تعرفه و هزینه اوزون تراپی