جستجو

معرفی انواع عفونت رحم پس از زایمان به همراه علائم ، علل ، تشخیص و درمان آن

عفونت های رحم پس از زایمان

  • باکتری ها پس از زایمان می توانند به سرعت رحم و نواحی اطراف آن را آلوده کنند.
  • چنین عفونت هایی معمولا منجر به درد در زیر شکم، تب و ترشحات بدبو می شوند.
  • تشخیص معمولا براساس علائم و نتایج آزمایشات بالینی است.
  • آنتی بیوتیک ها معمولا عفونت را درمان می کنند.

عفونت های پس از زایمان معمولا در رحم شروع می شوند. پس از زایمان، اگر غشاهای حاوی جنین (کیسه آب) آلوده شود (کوریوآمنیونیت)، رحم ممکن است دچار عفونت شود و منجر به تب در طول وضع حمل گردد.

عفونت های رحمی شامل موارد زیر است:

  • عفونت دیواره رحم (آندومتریت)
  • عفونت عضله رحم (میومتریت)
  • عفونت نواحی حول رحم (پارامتریت)

 

علت‌ ها

باکتری هایی که به صورت نرمال در واژن سالم زندگی می کنند می توانند پس از زایمان منجر به عفونت شوند. شرایطی که زنان را مستعد آلودگی به عفونت می کند شامل موارد زیر است:

  • کم خونی
  • واژینوز باکتریال
  • بررسی مکرر واژن در طول وضع حمل
  • پایش داخلی جنین (که نیازمند پاره شده غشاهای حاوی جنین است)
  • تاخیر طولانی (غالبا بیش از ۱۸ ساعت) بین پاره شدن غشا و زایمان
  • وضع حمل طولانی
  • سزارین
  • باقی ماندن جفت در رحم پس از زایمان
  • خونریزی بیش از حد پس از زایمان
  • سن پایین
  • اقشار ضعیف اجتماعی اقتصادی

 

شانس به وجود آمدن عفونت رحم عمدتا وابسته به نوع زایمان است:

  • زایمان طبیعی: ۱ تا ۳%
  • سزارین که از قبل برنامه ریزی شده و پیش از شروع درد زایمان انجام می شود: ۵ تا ۱۵%
  • سزارین برنامه ریزی نشده که پس از شروع درد انجام می شود: ۱۵ تا ۲۰%

علائم

علائم عفونت رحم عمدتا شامل درد در زیر شکم یا لگن، تب (معمولا ۱ تا ۳ روز پس از زایمان)، رنگ پریدگی، لرز، حس بی حالی و ناراحتی و غالبا سردرد و بی اشتهایی است. ضربان قلب غالبا بالا است. رحم، متورم، حساس و نرم است. نوعا ترشحات بدبوی واژنی وجود دارد که مقدار آن متفاوت است. اما گاهی اوقات تنها علامت، تب با درجه پایین است.

زمانی که بافت های حول رحم عفونی می شوند، متورم شده و احساس ناراحتی شدیدی ایجاد می کنند. زنان نوعا در این حالت دارای درد شدید و تب بالا هستند.

شرایط پیچیده و جدی می تواند رخ دهد اما شایع نیست. این شرایط شامل موارد زیر است:

  • التهاب صفاق (پریتونیت)
  • لخته های خون در عروق لگن (ترومبوفلبیت لگنی)
  • لخته خونی که به ریه می رود و سرخرگی را در آنجا مسدود می کند (آمبولی ریه)
  • سطح بالای مواد سمی (سموم) ایجاد شده توسط باکتری های عفونت زا در خون که منجر به سپتیسمی (عفونت گسترده در بدن) یا شوک عفونی می شود
  • مجموعه ای از ذرات (آبسه ها) در لگن

در سپتیسمی و شوک عفونی، فشار خون به طور چشمگیری کاهش می یابد و ضربان قلب بسیار تند می شود. آسیب شدید کلیوی و حتی مرگ ممکن است رخ دهد. این وضعیت ها نادر هستند مخصوصا زمانی که تب پس از زایمان تشخیص داده شده و فورا درمان می شود.

تشخیص

  • بررسی توسط پزشک

عفونت رحم می تواند عمدتا براساس نتایج تست های بالینی تشخیص داده شود. گاهی اوقات عفونت زمانی تشخیص داده می شود که زن دارای تب است و علت دیگری شناسایی نشده است.

معمولا پزشکان نمونه ادرار را برای کشت و بررسی به منظور وجود باکتری به آزمایشگاه ارسال می کنند.

درمان

  • تزریق وریدی آنتی بیوتیک ها

اگر رحم عفونی شود، معمولا به بیماران آنتی بیوتیک به صورت وریدی تزریق می شود (غالبا کلیندامایسین به علاوه جنتامایسین) تا اینکه آثار تب به مدت حداقل ۴۸ ساعت از بین برود. پس از آن، اکثر زنان نیازی به خوردن آنتی بیوتیک ها ندارند.

پیش از سزارین، ممکن است پزشکان برای مدت کوتاهی پیش از جراحی، آنتی بیوتیک تجویز کنند. چنین درمانی می تواند به جلوگیری از عفونت های رحم و نواحی حول آن کمک کند.

 

 

سایت تحقیقات و اطلاعات ازن

مطالب ما را با دوستانتان به اشتراک بگذارید

ویدیو های منتخب