جستجو

اکسیژن و اوزون در پراکسید هیدروژن

اکسیژن و اوزون در پراکسید هیدروژن

اکسیژن و اوزون در پراکسید هیدروژن نوع بسیار ساده اکسیژن درمانی [۱]  از  پراکسید هیدروژن یا((  H­۲­O­۲­  ))می باشد که در ارتباط با چگونگی قرارگیری شکل های اوزون یا O3 در تماس با آب است. اکسیژن و اوزون در پراکسید هیدروژن را می توان به صورت خوراکی دریافت نمود در صورتی که با آب به نسبت ۱ به ۲۰۰ یا کمتر رقیق شده باشد، از طریق پوست و توسط حمام در آب جذب می گردد (در هرنقطه ای ۱ تا ۸ پیمانه نیم لیتری از پراکسید هیدروژن ۳ درصد در وان حمام با اندازه ای استانداد تا نیمه پر و یا در چندین مورد می توان آن را تزریق نمود (۲۵۰ سی سی از ۰۷۵/۰ درصد تا ۱۵/- درصد یا تقریبا ۱ به ۱۳۰۰ تا ۱ به ۶۵۰).

تزریق ها به صورت مشخصی نیاز به همکاری پزشکان دارد اما خود درمانی نیز با کاربردهای پوستی وخوراکی نیز ممکن می باشد.

بطوریکه اصول آن مشابه با درمان خونی از طریق اوزون است . همه میکروارگانیسم های مضر را در مقایسه با سلول های بدن جهت حفظ سلامتی سطوح کمی از اکسیژن نیاز دارند . افزایش سطح اکسیژن منجر به باز زنده شدن سلول های طبیعی می گردد در حالی که ویروس ها و بقیه پاتوژن ها را می کشد .

فروش های خانگی مربوط به پراکسید هیدروژن به میزان ۱۵ درصد در سال در حال افزایش است بطوریکه اخبار مربوط به این ایده در سطوح بسیار گسترده ای پخش شده است. پراکندگی سریع حرکت پراکسید به صورت خاصی قابل توجه در نظر گرفته شده است به گونه ای که هیچ سطح فاقد پوشش آن وجود ندارد و در حقیقت FDA، انجمن سرطان آمریکا و بقیه مجریان استقراردهنده و موسس این شیوه درمان سخت تلاش کرده اند تا مانع این عمل شوند.

پراکسید هیدروژن تنها عامل ضد باکتریایی که تنها از آب و اکسیژن تشکیل شده است. مانند اکسیژن و اوزون ، این عامل ارگانیسم های بیماری زا را توسط اکسیداسیون می کشد چنان چه آن از طریق بافت های بیمار پراکنده می گردد.

 

این روش رشدهای سرطانی را تخریب می نماید که به صورت غیر هوازی هستند . برنده جایزه نوبل دکتر اوتو واربرگ برای مدتی بیش از ۵۰ سال پیش تفاوت اصلی بین سلول های طبیعی و سلول های سرطانی را نشان داد. هر دو انرژی خود را از گلوکوز تامین می کنند اما سلول طبیعی نیاز به اکسیژن برای ترکیب نمودن با گلوکز دارد در حالی که سلول های سرطانی گلوکز را بدون اکسیژن می شکنند و عملکرد انرژی آنها ۱۵/۱ به ازای هر مولکول گلوکز در مقایسه با فرآیندهای سلول نرمال است. این چرایی این موضوع است که چرا سلول های سرطانی اشتهای عجیبی برای شکر دارند و همچنین چرایی مربوط به این موضوع است که چرا افرادی که کمیت های زیادی از شکر را مصرف می کنند اغلب بیشتر دچار سرطان می شوند.

شکستن بی هوازی گلوکزها توسط سلول های سرطانی منجر به ایجاد مقادیر زیادی لاکتیک اسید به عنوان محصول زائدی می شود، ماده مشابهی توسط تخمیر لاکتوز مانند شیر فاسد شکل می گیرد. کبد برخی از این مواد را به گلوکز تبدیل می کند، و تلاش برای حفظ منبع غذایی از مواد زائد سمی صورت می گیرد. در زمان انجام دادن این فرایند، کبد از ۵/۱ واحد انرژی به ازای هر مولکول گلوکز در مقایسه با سلول نرمال برای انجام چنین کاری استفاده می کند، اما این سه برابر انرژی سلول سرطانی است که از آن گرفته خواهد شد. به شکلی ضعیف تر، اختلال در تکثیر سلول سرطانی منجر به از دست رفتن انرژی بیشتر سلول های نرمال شود. بنابراین ما می فهمیم که سطوح کمی از اکسیژن و انرژی تمایل به رخ دادن در جایی دارند که سرطان وجود دارد و یا بالعکس. این سوخت و سوز بی فایده منجر به خودکفایی و غالب شدن اکسیژن و یا سطوح انرژی می شود که به مقدار زیادی افزایش می یابد و یا منبع غذایی سرطان محدود می گردد.

 

ازن

پیشنهادت پیشگامان پیوند قلب در مورد آب اکسیژنه

 

دکتر Christian Bernard کسی است که اولین پیوند قلب  را انجام داد و وی در مارس سال ۱۹۸۶ گفت که پراکسید و آب برای چندین نوبت در روز می تواند ورم مفاصل و پیری را کاهش دهد و به شدت آن را توصیه نمود. وی سپس نظریاتش تحت مخالفت شدید پزشکان قرار گرفت و اظهار داشتند که این موضوعی ربطی به حرکت پراکسید ندارد. اما وی نظر خود را انکار نکرده و همچنان بر استفاده از آن به صورت شخصی تاکید دارد.

بیش از صد پزشک در حال حاضر به درمان طبقه بندی شده موارد غیر قابل درمان با عامل ضد میکروبی طبیعی پرداختند. این شامل چهل و یا تعداد بیشتری از افراد در آمریکا است. رابط اصلی برای ایجاد این تفکر آزاد در میان پزشکان دکتر Charles H. Farr است که درمان با استفاده از پراکسید داخل وریدی نوشته است. وی مدیر موسسه بین المللی درمان بیواکسیداتیو بود و “IBOM Newsletter” را منتشر نمود که شامل موارد به روز شده و فنی از سوی پزشکان در زمینه استفاده از درمان با پراکسید هیدروژن بر روی بیمارانشان است. به وسیله طبقه بندی نمودن درمان ها به صورت تجربی آنها می توانند اکنون به محدودیت های FDA با تقاضای عمومی زیاد و تایید رسمی اجباری پی ببرند .

 

دکتر فار اثرات سودمند مربوط به پراکسید هیدروژن را در ارتباط با IBOM به این شکل خلاصه کرده است، این ها شامل کشته شدن باکتری، پروتوزا، مخمر و ویروس­ها، لیپیدهای اکسید مربوط به دیواره های شریانی،افزایش فشار اکسیژن بین سلولی، تحریک آنزیم های اکسیداتیو، برگشت الاستیسیته به دیواره های شریانی، گشاد شدن رگ های کرونر و تنظیم کننده حمل و نقل غشایی.

[۱] – Oxygen Therapy

 

عنوان مقاله : اکسیژن و اوزون در پراکسید هیدروژن

گردآوری و تنظیم : توسط ویوز فراست

ترجمه و تالیف : وحید میرزاآقایی

سایت تحقیقات و اطلاعات ازن

 

مطالب ما را با دوستانتان به اشتراک بگذارید

ویدیو های منتخب